نام کتاب: مادر اگر این‌گونه می‌بود
مولف: راضیه محمدزاده/ ناشر: مرکز فرهنگی انتشاراتی منیر
چاپ دوم ۱۳۸۴/ ۳۰۰۰نسخه/ ۳۷۵ صفحه/ قیمت ۳۴۰۰ تومان/ شابک ۱-۲۸-۷۹۶۵-۹۶۴
«مادر اگر این‌گونه می‌بود» به بررسی حساس‌ترین دوران رشد و تکامل فرزند (تولد تا ۱۴سالگی) می‌پردازد و با ارائه راه‌کارهای عملی، شما را در زمینه‌های مهمی مانند: «نخستین دقایق زندگی نوزاد، اعمال روز هفتم، زیباترین لحظه‌های شیردادن، دوران امیری و نیازهای آن، آماده کردن فرزند برای تحصیل، دوران تبعیت، ایجاد روح مذهبی در کودک، پرورش احساس مسئولیت و اعتماد به نفس، شناخت استعدادها و شکوفایی آنها، اضطراب زدایی، نقش رسانه‌های گروهی در تربیت» و بسیاری مسائل دیگر همراهی می‌کند.
این کتاب برای تمام مادران و پدران و مربیان تعلیم و تربیت است، که مشتاقانه آرزومند فرزندی سالم و صالح هستند تا جسم و جان، و دین و اخلاق او مایه روشنایی چشم آنها در دنیا و آخرت باشد.
فهرست مطالب کتاب (فصل بندی) به شرح زیر است:
مقدمه
فصل اول: نوزاد
فصل دوم: دوران امیری (هفت سال اول)
فصل سوم: دوارن تبعیت (هفت سال دوم)
فصل چهارم: نگاهی دوباره به تربیت
منابع و مأخذ
پیوست اول: نمودار رشد
پیوست دوم: سروده‌های نوازش
پیوست سوم: وقتی کودکان از خدا می‌پرسند
پیوست چهارم: ضرورت پرورش مسئولیت
پیوست پنجم: فهرستی از نام‌های نیکو
ما را از نظرات خود بی‌نصیب نگذارید
بسیار پیش می‌آید که والدین دو اشتباه متوالی انجام می‌دهند و کودک خویش را به سمتی هدایت می‌کنند که با لجاجت و گریه و سر و صدا به هدفش برسد.
۱- کودک را از چیزی که ضرر جدی یا مشکل خاصی ندارد محروم می‌کنند (یا به دلیل تنبلی خودشان، یا به این دلیل که به اشتباه فکر می‌کنند آن مسئله مشکل ایجاد می‌کند.)
۲- پس از اینکه کودک اندکی سر و صدا کرد آن را به او می‌دهند.
وقتی اولین بارها این اتفاق می‌افتد کودک می‌آموزد که لجاجت کردن با چاشنی سر و صدا و گریه، راه مناسبی برای رسیدن به خواسته‌هاست. تا اینکه بعد از مدتی دیگر راهی بهتر از این نخواهد شناخت.
*
برای این که کودک شما دچار این رفتار نشود باید به چند نکته توجه داشته باشید:
۱- هرگز به خاطر بی حوصلگی یا تنبلی، او را از چیزی که برایش ضرری ندارد، محروم نکنید.
۲- اگر تشخیص دادید چیزی را نباید در اختیار او بگذارید یا کاری را نباید برایش انجام دهید، با اصرار و گریه او نباید بی‌حوصله شوید و حرفش را گوش کنید.
۳- اگر می‌خواهید از حرف خود برگردید باید راهی انتخاب کنید که کودک متوجه شود به خاطر گریه او از تصمیم خود برنگشته‌اید.
*
اگر کودک شما به هر دلیلی الآن دچار این حالت شده است یکی از راه حل ها این است که
اولا: منطقی باشید و بی‌دلیل حرفی نزنید که مجبور شوید (به خاطر نداشتن دلیل محکم) از آن برگردید.
ثانیا: اگر بند قبل را رعایت می‌کنید، می‌توانید این مرحله را هم اجرا کنید. اگر کودک شما برای چیزی که به صلاحش نیست، شروع به گریه و لجاجت کرد، باید تحمل کنید. برای این کار بهتر است موقعیتی را انتخاب کنید که مهمان ندارید یا مهمانی نیستید، چرا که گریه کودک شما ممکن است حوصله دیگران را به سر ببرد و آنها از به حمایت از او برخیزند و کار شما را خراب کنند.
شما باید برای کودکتان توضیح دهید که گریه کردن او تاثیری در تصمیم شما ندارد و سپس هر چه او اصرار کرد شما حتی در حالت آرامش خود نیز تغییری ندهید. مثلا نباید برای فرار از سر و صدای او به اتاق دیگری بروید و در را ببندید. چرا که به این روش او احساس می کند اندکی به خواسته خود نزدیک‌تر شده و خواسته خود را ادامه می‌دهد.
بعد از این که کودک مطمئن شد تغییری در تصمیم شما حاصل نمی‌شود، باید به سراغ او بروید و از او دلجویی کنید. بدون اینکه به شکست او اشاره کنید به او بگویید که وقتی گریه نمی‌کند دوست‌داشتنی‌تر است. و برای او چیزی که می‌دانید دوست دارد تهیه کنید.
اگر یک یا دو بار به این روش (البته با رعایت بند اول) عمل کنید، احتمالا کودک شما از این رفتار خود دست برخواهد داشت.